BURSA DA İSKENDERİN MABEDİ; MAVİ DÜKKAN

Eskişehir gezisi için gidişte Kütahya yolunu kullanmış fakat yolda durabilecek keyifli bir yer bulamadığımızdan aç açına yolculuk yapmak zorunda kalmıştık. Kahvaltı için Eskişehir de Çibörek yememize rağmen öğün atlamış olmanın sonucu olarak Migren krizinden kurtulamamıştım.

Neyse akıllandık diyelim; dönüşü Bursa üzerinden, yolu az daha uzatarak gerçekleştirdik. Eee Bursa dememden anlamışsınızdır; İskender memleketine gidip de tadına bakmadan olur mu hiç dimi ama...

Tavsiyeler sonucunda şehir merkezinde, Tayyare Kültür Merkezinin yanında bulunan köşede; Mavi dükkan hedefimiz. Zaten navigasyona iskender yazınca bile Köşe mavi dükkan olarak buluyor ve önüne kadar çıkarıyor, çok ilginç geldi bana :)

İskender'in geçmişi nedir derseniz; Bu işin kurucusu İskender Efendi, babasının yanında tandır ve kuzu çevirme işinde çalışmakta. Nasıl farklılık getirebilirim diye düşünürken, "baba gel bunu dikey pişirelim" teklifini sunmuş, babasından yediği zılgıtın üzerine annesini ikna edip (patron kim belli oluyor sanırım) bu işe başlamış. 

Zamanla eti kemiklerinden ve sinirinden ayırıp, şişe geçirip, dik olarak pişirmeye, kestiği etleri pidenin üzerine koyarak, yoğurt ve tereyağı ile servis etmeye başlamış. 

Harf inkılabından sonra dükkanlarının levhası Mehmet Oğlu İskender olarak yerini almış. O zamanlar bu kadar büyük olmayan Bursa da gitgide bu isim ünlenmiş ve kuşaktan kuşağa bilgiler aktarılarak bugünkü haline gelmiş. 

Halen iskender işi aynı ailenin birkaç kuşak devamı olarak sürmekte. İskender Efendinin oğlu Cevat İskenderoğlu yıllarca bizim gittiğimiz bu mavi dükkanda bizzat çalışmış, sonrasında ise çocukları tarafından işletilmeye devam etmiş. 

Bu restorana baktığınızda "bu mudur meşhur" demeyin. Cevat Efendinin; babasının dükkanından ayrı olsun diye mavi-beyaz yağlı boya ile boyadığı dükkanın dokusunu bugüne kadar kimse bozmamış. İçeride 40 sandalye var, müşteriler  zamanla bu sandalyelere isim bile koymuşlar; Vantilatör altı, Gemi dibi (gemi resminden dolayı), Bizim masa ..vs gibi. Gayet esnaf lokantası tarzında.

İskender Efendinin diğer oğullarının da açtığı restoranlar var, İskender ve Kebapçı İskender olarak ayrılmış durumdalar. Ayırt etmek istiyorsanız bizim yediğimiz İskender in sonundaki R harfi yuvarlak içine alınmış.

Yağmur başladığında kapısının önündeydik, o da ne! sıra var. Sanıyorum ki her daim bu vaziyette ki kapısının önünde tabureler, şemsiye ve en iyisi de ısıtıcı bulunuyor.

Siz daha kuyruktayken siparişleri alıyorlar. Biz de resim çekilirken zaman hızla geçiyor. En sonunda duvar kenarındaki küçük masamıza yerleşiyoruz. Garsonlar çok samimi ve ilgili. Alıp defalarca resmimizi çekiyor, şakalaşıyor, fikrinizi soruyorlar.

Adet olanı yanında şıra içmekmiş ama biz bu defa tercihimizi koladan yana kullanıyoruz. 

Tereyağı da eklenince kebabın kokusundan etrafı unutuveriyoruz.

Yediğimiz iskenderin bu kadar leziz ve hatta pahalı olmasının en önemli sebebi; etinin doğal ortamda kekik yiyen hayvanlardan kesiliyor olması. Tereyağı ve kullandıkları malzemelerin özenle seçilmiş ve uzun yıllardır vazgeçmedikleri tedarikçilerden alınıyor olması.

Biz 1 ve 1,5 porsiyon İskender Kebap + 2 ayran içtik= 58 TL ödeme yaptık. Bana pahalı geldi ama değer miydi derseniz; değdi gerçekten.

Bu dükkana çok yakın katlı otopark da olması bize çok rahatlık sağladı. 

Sizin de yolunuz Bursa ya düşerse ıskalamayın diye yazıyorum.

Şimdiden afiyet bal şeker olsun efendim...